Cemre Eslem Akın’ın kaleminden…
Bir mücadele içimize,
Sinsice süzülüyor.
Girdap götürüyor,
Yaşamla ölüm arası.
Bir ölüm çiçeği kokusu,
Sarıyor, etrafı mis gibi;
Kokutuyor, gül çehreni.
O olmasa diyorum,
Ki zaten yok gibi;
Yaşıyor mahlukat.
Ben onlardan değilim, diyen
Tutsa elimden bekliyorum.
Daha çok beklersin,
Demeye kalkıyor;
İçimdeki son umutsuzluk tutkunu:
Kafasını taşlara vura vura,
Yerlere süre süre,
Törpülüyorum; nefsi
Doymuyor, ahir zamana
Onlardan olucam diye çıldırıyor.
Yavaşça anlıyor, asli huzuru
Çok denedi, buluyor;
Buluyor kendini; soruyor,
Sorguluyor, buluyor
İsmini zikretmek, yetiyor.
Ümit tükenmiyor;
Gönül çeperime
Çiçek tohumları ekiliyor,
Her zikirde yeşeriyor.
Ahir zamana dalınca,
Göğüs kafesi daralıyor,
Sıkışıyor, sığamıyor.
Orası değil, burası yerin
Gel otur, kurul;
Burası senin, burası gönül
Burası huzur, burası sensin.
Demekle bitiremiyor; secde
Sana kim olduğunu,
Amacını, niyetini
Hakkını, helalini
Anla, yaşat ve gör
Gör; nasıl yoluna giriyor
Ahir dünyan, kalp yolun
Gayba olan aşk,
Nasıl görülür kılıyor, kendini.
–Fecreda-
2023/Mayıs
Her hakkı mahfuzdur. Bu sebeple yazı ve şiirlerin bu sayfadan başka bir yerde yayınlanması yasaktır. Ancak; kaynak, yazar ve şair ismi belirtilerek ya da site bağlantısı eklenerek paylaşılabilir. Aksi paylaşımlar 5846 sayılı kanuna tabidir.
